Niet helemaal, het probleem met een atoombom op zuivere atoomsplitsing is dat eenmaal je die reactie op gang brengt je het risico loopt dat de je de brandstof weg schiet voor het de tijd heeft gehad om te reageren, dan krijg je een vuile bom omdat die veel radioactief materiaal gaat verspreiden. Je kan dus maar een beperkte hoeveelheid brandstof in een klassieke atoombom steken, op een gegeven moment ga je de bom vuiler maken maar niet krachtiger.

Dan heb je inderdaad de kernbom op atoomsplitsing die een 2de bom doet afgaan gebasseerd op kernfusie. Die vereisen doorgaans een kleinere kernbom op atoomsplitsing maar er komt veel meer energie vrij dus dat komt van die kernfusie, toch? Nee, begrijpelijk dat je denkt maar het zit hem in de interactie tussen de 2.

Je hebt explosie 1 op splitsing, explosie 2 op fusie en explosie 3 op splitsing. Op een hedendaagse atoombom komt 50% van de kracht van explosie 3 dan explosie 1, dan explosie 2. Er is dus geen winst met de fusie reactie, die kost meer energie dan ze opbrengt maar triggert een 2 splitsing op de orginele bom.

De reden daarvoor is dat in een fusie reactie enorme hoeveelheden neutronen afgeschoten worden, neutronen als die inslaan op uranium de neiging hebben om dat uranium verder te splitsen ook al is dat uranium reeds in de status kernafval. Wat je hier dus feitelijk aan het doen bent is al je uranium opgebruiken via kernfusie als katalysator om terug een splitsing te krijgen waardoor je een “propere” atoombom krijgt, 1 die weinig radioactief afval verspreid omdat de brandstof volledig opgebruikt word.

Een bom die zijn kracht uit de kernfusie zelf haalt, theoretisch moet dat kunnen, dat zal ook een van de spijtige toepassingen worden van deze techniek maar tot op heden, compleet onbestaand. (tenzij ergens geheim aanwezig)