Company of Heroes 3
Na ongeveer twee weken spelen voor de release hebben we een goed beeld gekregen van Company of Heroes 3, al zijn er nog enkele vraagtekens. Over het algemeen zijn we te spreken over het spel. De scenariokeuze – Afrika en Italië – is goed, grafisch is het spel verbeterd en de facties en campaign bieden genoeg nieuwe uitdagingen. Over de tactical pause hebben we echter wat twijfel, zeker in combinatie met de behoorlijk agressief ingestelde AI die het spel voor nieuwe en niet al te ervaren spelers minder toegankelijk maakt. Zeker in dat kader is het een bijzondere keuze om de ‘easy’ AI te schrappen. Het spel kan nog niet tippen aan de vorige delen, alleen al vanwege het beperkte aantal maps. Het goede nieuws is wel dat er vanaf dag één van de release ondersteuning is voor mods, zodat de community zijn werk kan doen. We hebben daarom goede hoop dat dit spel in de toekomst alleen maar leuker en veelzijdiger wordt.
Pluspunten
Het zijn mooie tijden voor rts-liefhebbers. De afgelopen jaren hebben we een ware revival gezien, met zowel remasters van oude klassiekers – zoals Command & Conquer en de Definitive Editions van Age of Empires 1, 2 en 3 – als langverwachte opvolgers van oude strategiegames – zoals Age of Empires IV. Het heeft ook geleid tot spin-offs en nieuwe rts’en, zoals het op Company of Heroes gebaseerde Iron Harvest, en Dune Spice Wars, dat links heeft met oer-rts Dune II.
Alleen een vervolg op rts-topper C&C Generals ontbreekt nog in dit rijtje. In 2013 strandde een project van EA om dit spel nieuw leven in te blazen, toen de ontwikkelstudio vastliep in een free-to-play-model en tijdens de bètatest bakken kritiek over zich heen kreeg van fans die zich beklaagden over de kwaliteit van het spel. Juist voor die fans was Company of Heroes een interessant alternatief, waarvan deel twee in datzelfde jaar uitkwam. Net als C&C speelt dit spel zich af in het tijdperk van tanks, mortiergranaten en vliegtuigen en draait alles om defensieve en offensieve strategie om de vijand te verslaan. De spelwereld van CoH 2 had realistisch ogende landschappen met bekende plaatsen waar historische slagvelden hebben plaatsgevonden. Een groot deel van die spelomgevingen wordt nog tot op de dag van vandaag door een actieve community gecreëerd.
Type spel
We gaan even kort in op de basis, voor wie Company of Heroes nog niet kent. In de basis lijkt het op rts’ en als Command & Conquer en Age of Empires, maar dan niet volgens het klassieke hout-goud-voedsel-principe. Je bouwt geen uitgebreid dorp en verzamelt ook geen grondstoffen rondom je basis. In plaats daarvan bouw je een basis van maximaal vier of vijf gebouwen waarin je units traint. Met deze units verover je verschillende punten op de map. Door die te veroveren, bouw je niet alleen het door jou gecontroleerde territorium uit, maar krijg je ook grondstoffen zoals munitie en brandstof, die op die punten worden gegenereerd. Met brandstoffen, munitie en ‘manpower’ kun je vervolgens units trainen of upgrades uitvoeren. Je vijand probeert uiteraard de door jou veroverde punten over te nemen en daarmee ook een deel van je toevoer van grondstoffen te dwarsbomen; je territorium moet namelijk aaneengesloten blijven om dat te voorkomen. Wie de meeste gebieden onder controle heeft, heeft de beste papieren om de strijd te winnen. Je zult dus over een breed front een goede verdediging op moeten bouwen en tegelijkertijd voldoende grondstoffen moeten sparen en je basis moeten doorontwikkelen, om later in de strijd tanks en artillerie te produceren en tot de aanval over te gaan.
Company of Heroes 3
CoH 1 en 2
De allereerste versie van CoH verscheen in 2006 en werd in de jaren daarna aangevuld met een aantal uitbreidingen. Deel twee verscheen in 2013 en kreeg het Rode leger erbij als factie, evenals twee uitbreidingen, waaronder het Ardennen-offensief. Die laatste uitbreiding dateert al van 2015, maar de afgelopen jaren zijn er nog steeds kleine verbeteringen doorgevoerd, zoals de komst van extra commanders. Op versie twee kwam in eerste instantie veel kritiek vanwege aanpassingen aan het fundament van het spel, en met name ook op de toevoeging van microtransacties. Beide CoH-delen zijn nog steeds populair, wat mede is te danken aan user generated-content van de community, met nieuwe unit-samenstellingen en honderden nieuwe maps en scenario’s. Ook CoH 3 krijgt vanaf het begin ondersteuning voor mods en maps, al waren die tijdens de reviewperiode nog niet beschikbaar.
Versie 3 borduurt voort op dit concept, maar dan met een modernere grafische vormgeving, een sterk verbeterde AI, een nieuw decor – de Afrikaanse Sahara en het mediterrane Italië – en wat nieuwe spelprincipes. Zo heeft de ‘tactical pause’ zijn intrede gedaan. Daarmee kun je tijdens een gevecht met AI-tegenstanders alle actie pauzeren en vervolgens meerdere opdrachten achter elkaar geven aan je units, om zo snel te reageren op de vijand. Dit principe werkt goed, maar het is de vraag of deze toevoeging het spel ten goede komt; het is immers realtime strategy. Ook bevat de campaign nu een nieuwe laag over de rts heen, met een dynamische kaart waarbij jij en de vijand om de beurt – dus via een turn-based-principe – strategische zetten doen. Dit is origineel en doet tegelijkertijd wat denken aan oer-rts Dune II, maar ook hierbij is het de vraag hoe groot de meerwaarde is. Verder zijn de commanders uit deel twee weer verdwenen en hebben de makers gekozen voor de Battlegroups uit deel een. Tijdens het spel heb je keuze uit drie Battlegroups met extra units, vaardigheden en externe hulp die bestaat uit een tweetal hoofdopties met vertakkingen. Een community counsel van fans heeft Relic en Sega bijgestaan bij de keuze voor deze vernieuwingen, al heeft Relic natuurlijk ook eigen afwegingen gemaakt.
In deze review kijken we of het spel een volwaardige opvolger is van zijn twee illustere voorgangers, wat ons wel en niet is bevallen, en hoe de nabije toekomst eruit zal zien, met mods en mogelijk extra uitbreidingen.
Recent Comments