SpaceX belooft hinder van Starlink-satellieten voor astronomie te beperken

Aan de andere kant, het ISS is ook al 24 jaar in de ruimte, dus het lijkt erop dat we dat probleem, op dit moment. toch aardig onder de knie hebben.

Ze moeten regelmatig uitwijken. En in die 24 jaar is er steeds meer ruimtepuin bijgekomen, dus de risico’s worden langzaam groter. Als dat een (paar) keer goed mis gaat tussen een satelliet en een stuk ruimtepuin, komt er gelijk een heleboel ruimtepuin bij, waardoor de kans op nog een botsing van weer een andere satelliet ook een stuk groter wordt, met nog meer puin als gevolg, etc. Dat kan heel erg snel uit de hand lopen, waardoor er zoveel puin komt dat de meeste satellieten onklaar raken, allemaal veranderen in ruimtepuin, en het onmogelijk wordt om in bepaalde banen nog satellieten te laten vliegen zonder dat ze met dat puin in botsing komen. Dat heet het kesslersyndroom.

Probleem met al die internetsatellieten van SpaceX, Amazon, etc, is dat het héél erg veel satellieten zijn, zodat de kans op botsingen ook een stuk groter wordt, en de kans op een kettingreactie ook. Volgens mij zitten veel (maar niet alle!) van die satellieten overigens wel in een relatief lage baan, zodat ze bij een catastrofe binnen relatief korte tijd (< 10 jaar) weer terugvallen, en dan zijn die banen waarschijnlijk weer redelijk bruikbaar. Niet dat dat niet erg is: 10 jaar is nog best wel een lange tijd. Dat alles in tegenstelling tot de hogere banen: als die eenmaal echt vervuild zijn, duurt het eeuwen of millenia voordat het puin weer teruggevallen is op aarde, en ze weer bruikbaar worden.