Denk dat deel 2 toch wel de grootste splitsing heeft qua voor- en tegenstanders, de game ‘technisch’ vind ik ronduit briljant, er zit extreem veel (en goed) werk in emoties, animaties, omgeving, denk dat daar ook weinig twijfel over is. Het probleem zit in de link naar de speler, of juist hoe de game ‘ervaren’ zou moeten worden. Natuurlijk heb je de bekende ‘personages’ waar wat discussie over is, maargoed.. waarover niet vandaag de dag? 
Het voelt een beetje ‘goed wint over evil’ vs ‘evil prevails’ verhaalplot van doorsnee film, de helft houd er van, de helft absoluut niet. En eerlijk, ik sta aan de kant dat ik me er simpelweg niet in kan vinden. Het voelde voor mij als een soort van desillusie, ergens leefde ik echt naar dat moment, maar ‘dan mag het niet’. Fuck op met je idee, bedoeling, bericht of moraal. En ja, dat een game zoiets met je kan doen, maakt het geweldig, maar gelijktijdig de grootste afkeer die ik had.
En daar kom je bij het principe, niemand heeft gelijk of ongelijk in dat aspect, het is en blijft een menig en een ‘oordeel’ over wat jij hebt gespeeld. Ik wil niet zeggen ‘had de speler de keuze gegeven’, want zo werkt het hele spel niet, maar binnen een A of B keuze.. heb je eenmaal 2 groepen
De serie zal wel een aantal zaken ‘realistischer’ neer moeten zetten dan in de game, wat misschien vanuit game oogpunt moest of logisch zou moeten zijn, kan je in een serie (met heel ander kijkersvolk) lang niet zo makkelijk wegzetten.
[Reactie gewijzigd door SinergyX op 2 november 2022 00:49]
Recent Comments