Het probleem is…dat je als gebruiker totaal geen zicht hebt waar de verschillende programmas allemaal mee verbinden.

Er zou gewoon een keiharde wet moeten komen die bedrijven verplicht om alles wat ze je opdienen vanuit hun eigen domeinnaam te serveren.

Als alles via CDNs enzo loopt weet je gewoon niet wie er aan de andere kant je data slurpt. Technisch is dat best te regelen, maar het wordt heel bewust zo ingewikkeld mogelijk gemaakt.

Het is ook een plausible deniability opzet, want ja…hoe bewijs jij dat dat bedrijf zich niet aan de regels houdt als je niet eens weet wie er bij die verbinding hoort.

Ik ben geen netwerk expert, maar ik heb mij wel altijd afgevraagd waarom DNS verbindingen via poort 53 niet versleuteld kunnen worden, of daar poort 54 voor gebruiken (als die vrij is). Dat DoH sneller is..wat is sneller? 1/1000ste van een seconde? Ga je daar echt van wakker liggen? Het is bedacht om jouw DNS instellingen te omzeilen. Als privacybewuste eindgebruiker moet je weer van alles uithalen om dat lek te dichten. Tot nu toe werkt het wel redelijk, denk ik…maar voor hoelang en wat is de volgende ondermijnende stap?

On-Topic:
Cookies opt-in maken? Tja, dat doe ik nu ook al door simpelweg alle cookies te weigeren. Het is ook best van de zotte hoe de regelgeving in elkaar steekt. Die wetgeving heeft er voor gezorgd dat websites tegenwoordig zo ontwikkeld worden dat ze niet meer goed functioneren zonder een assortiment cookies, en als een beleefde website nu een klein icoontje plaatst ter herinnering, okay…maar (vooral Nederlandse) websites gooien een hele of halve pagina grote muur voor je neus. Die websites laat ik 99 van de 100 keer dan ook gewoon links liggen.

Ik ben wel ietwat huiverig voor wat de Britse regering allemaal gaat doen, want het zal hoe dan ook niet in het voordeel van de gebruiker zijn. Dat is niet alleen op dit gebied, maar ook bijvoorbeeld arbeidsrecht.

Internationale datatransfers kunnen met de aangepaste wet bovendien ‘verbeterd’ worden, bijvoorbeeld datatransfers voor gps-navigatie, smarthome en streamingdiensten. Dergelijke diensten kunnen daardoor betrouwbaarder, goedkoper en veiliger aangeboden worden, stelt de Britse overheid. Hierbij worden de Verenigde Staten, AustraliĆ«, Zuid-Korea en Singapore als ‘prioriteitslanden’ genoemd.

Dit (en wat er hiervoor in het artikel staat) is best beangstigend. Je kan ook door de “gekozen” landen al zien dat het gericht is op veel meer dan alleen maar commercieĆ«l gebruik. Een goede regering zou veel, veel, veeeel strenger op moeten treden tegen het oneigelijk verzamelen van persoonlijke data. Een Netflix, bijvoorbeeld, doet de hele dag niets anders dan pingen, zodra je de TV aanzet…ping…inclusief je IP, en wie weet wat nog meer. Als ik op “exit” klik dan moet een app gewoon stoppen, doet de app dat niet (kijkt even naar de mobiel) dan ben je gewoon een hufterig bedrijf en zou je aan de schandpaal genageld moeten worden. En nu willen ze dan dat die infomatie ook nog eens gemakkelijker gedeeld wordt.

Zucht